Abrivado
Het begint weer te zomeren en dus tijd voor de stier. In het zuiden van de Gard een bijna heilig dier. In grote getale gefokt op de manades en tijdens dorpsfeesten losgelaten op niets vermoedende toeristen. In de grotere plaatsen wordt wel gewaarschuwd voor gevaar, hier en daar hangen wat bordjes met Stier auf der Strasse. Maar dan weten Heini und Heidi nog niet wat ze te wachten staat. In de reisgidsen wordt dit tijdverdrijf niet behandeld en het woordenboek kent de uitdrukking niet eens.
De ingrediënten voor een abrivado: een honderdtal feestende dorpsbewoners in lichte staat van dronkenschap, een slecht afgezette straat met hier en daar een hek om kinderen te sparen, ruiters op schimmels die een centje bijverdienen, jongens om de stier bij de staart te vatten, een vrachtauto met vier forse 400-ponders en een kanonschot.
Met dat laatste begint alles. Het is het signaal dat niemand meer veilig over straat kan en dat de organisatie geen enkele verantwoordelijkheid meer draagt. Het spel is verder simpel. De stieren komen uit de vrachtwagen, de gardians begeleiden ze door de straat en aan het eind staat een andere vrachtauto waarin de stieren weer verdwijnen. Daartussen probeeert de jeugd een stier tussen de paarden uit te halen. Met een man of wat aan de staart, dan wil het wel eens lukken. Veel jolijt bij toeschouwers en de knullen de held van de dag. Herhaal het recept nog een paar keer, maar dan de andere kant op. Kanonschot twee is het sein om naar de toonbank te geraken en het drinken te hervatten.
In het Frans heet deze folklore nu tradition taurine. Klinkt veel mooier dan stiertje pesten. Abriva staat aan de oorsprong van het spel en betekent iets als accelereren of lanceren. Vroeger werden stieren door de dorpen geleid op weg naar een andere weideplaats of de arena. Dan probeerden boerenjongens de gardians te pesten door een beest te laten ontsnappen. Om dat te voorkomen gaven de ruiters gas en joegen de stieren in galop door het dorp. Nu is het streekcultuur en dus aanleiding voor feest.
Wordt elk weekend tot zeker eind september ergens herhaald.
Labels: Camargue, gardians, stieren, tradition taurine