Veteraan

Van de 8,5 miljoen jonge Franse mannen die in vier jaar het uniform van de poilu kregen aangemeten, hebben er 1,4 miljoen de gigantische slachtpartij niet overleefd. Niet minder dan 4,5 miljoen soldaten kwamen lichamelijk en/of geestelijk beschadigd uit de modder van de Somme en Verdun terug naar huis. Na het overlijden van De Casenave is er nu nog slechts één in leven. Dus stort de hele Franse pers zich op Lazare Ponticelli, een veteraan die met een beetje geluk zelfs nooit in de Noordfranse merde terecht zou zijn gekomen.

Lazare is namelijk in Italië geboren. Maar mama ontvlucht papa en trekt zonder kroost naar Frankrijk, op zoek naar een beter leven. Na vaders dood reist hij als negenjarige op eigen houtje met de trein naar Parijs. Geld voor het kaartje opgespaard door vanaf zijn zesde jaar al te gaan werken. Hij pakt in de lichtstad allerlei baantjes aan en Frankrijk geeft hem na een paar jaar een werkvergunning.

Hij overleeft, keert in 1920 terug naar Frankrijk en bouwt met twee broers een bloeiende onderneming op (nu een multinational met 2000 medewerkers actief in olie en kernernergie). In 1939 krijgt hij een Frans paspoort en sluit zich in zijn volgende oorlog aan bij het verzet. De laatste der laatsten wil geen nationale begrafenis en noemt dat een belediging voor alle dode kameraden. "Ik had alleen geluk, de meeste kogels gingen gewoon voorbij".
N.B. De laatste Duitse veteraan Erich Kästner is op nieuwjaarsdag overleden. Hij werd 107.
Labels: Casenave, La Grande Guerre, Ponticelli
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage