Lourdes
Heb je geen open wonden, lopend oor, ontstoken alvleesklier plus resistente bacterie of ander accuut ongemak, blijf dan de komende weken uit de buurt van Lourdes. Daar is 't volgende maand feest en zelfs zonder pret en jolijt is het in dit Pyreneeëndorp doorgaans overvol. Er moet worden herdacht, want 150 jaar geleden, op 11 februari 1858, is de veertienjarige molenaarsdochter Bernadette Soubirous hout aan 't sprokkelen buiten het dorp. Samen met twee vriendinnetjes die ze, jammer voor het verhaal, niet kan bijhouden. Plots denkt ze: 'Wat ruist daar in het struikgewas?'. Ruim honderd jaar later ook door het hoofd van Toon Hermans geschoten, maar dat terzijde.
Bernadette beweert bij thuiskomst in een belendende grot een vreemde witte gedaante te hebben waargenomen, die zich in haar eigen dialect voorstelde als Maria. Haar visioen was uitgerust met rozenkrans, sloeg een kruis en vroeg om op de plek veel te komen bidden en een kerk te bouwen. Het verhaal raakt snel bekend en Bernadette gaat vaak terug, met steeds meer gelovigen in haar spoor. Ze krijgt in vijf maanden nog 18 visioenen op dezelfde plek, maar helaas, geen van haar volgelingen ziet iets...
De dienstdoende vertegenwoordiger van het Vaticaan, de dorpspastoor, neemt haar eerst niet serieus. Halverwege de 19e eeuw is het in die contreien schering en inslag dat herders terugkomen met verhalen over heksen, feeën en duivels. Ook Maria is meermaals gespot en geneeskrachtige bronnen of heilige grotten horen bij de folklore. De veldwachter ondervraagt dus het kind, beducht voor verstoring van de openbare orde. Maar er vinden tijdens de processies wat 'wonderen' plaats en de pastoor meldt de kwestie hogerop. Na vier jaar onderzoek concludeert de bisschop van Tarbes dat de verschijnselen bovennatuurlijk zijn. Vooral een paar door bronwater uit de grot geheel genezen zieke lijven scoren hoog. Vanaf dat moment begint de bouw van een basiliek boven de grot en in het dorp schieten de souvenirwinkels uit de grond.
De door het Vaticaan gesteunde Mariacultus heeft echter geen behoefte aan religieuze geestdrift voor sterfelijke jonge vrouwen. Dat krijgt het etiket onchristelijk en Bernadette verdwijnt in een klooster. Ze mag daar met geen woord over Lourdes praten. Op 35-jarige leeftijd sterft ze aan tuberculose na een leven vol zware astma. De door haar ontdekte bron en alle 19 visioenen hadden voor de in 1933 heiligverklaarde non geen medicinale werking.
De bijwerkingen zijn daarentegen niet mis. Nu, 150 jaar en 67 officiële genezingen later, is Lourdes de drukst bezochte katholieke bedevaartplaats ter wereld. Een kruising tussen Disneyland, het Sint Pietersplein en Centerparks. De commercieel uitgebate vroomheid is een cultus met speciale treinen van de SNCF, nationale en plaatselijke comités die rolstoelen en brancards zuidwaarts begeleiden en voor de minder bedeelden wereldwijd filialen om kreupelen en anderszins gehandicapten de dure reis te besparen. Honderdduizenden zullen dit jaar echter naar de plek zelf willen.
Je weet tenslotte maar nooit...
Labels: Bernadette Soubirous, Mariacultus, wonderen
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage