Restaurant
Eten is zo oud als de mensheid en je zou verwachten dat een restaurateur zowat het één-na-oudste beroep van de wereld moet zijn. Niets is minder waar. In de oudheid werd voor koningen en ander hoog volk gekookt, maar er bestond niet zoiets als eethuizen. Romeinen kenden wel een soort snackbar, waar hapjes als olijven en fruit werden afgehaald.

Pas in de tweede helft van de 18e eeuw maakt Frankrijk voor 't eerst kennis met het begrip restaurant. Eerder waren er herbergen genoeg, maar daar werd meegenomen voedsel genuttigd of gegeten wat de pot schaft. Aanschuiven aan lange tafels en de herbergier zorgde voor veel drank. Kiezen was er niet bij.

In de jaren daarna krijgt restaurant steeds meer de betekenis van het etablissement zoals wij dat kennen. De grote klapper komt echter in 1792 wanneer het volk de macht grijpt. Het is uit met de culinaire uitspattingen aan het hof en bij de adel en de eindeloze stoet koks en koksmaatjes moet ander emplooi zoeken.

Eén van de weinige Franse chefs die voor de Oranjes heeft gekookt was Vincent La Chapelle voor de 18e eeuwse stadhouder Willem IV. Jammer voor NL, maar het hof heeft in de Pays Bas verder nooit een hoogstaande culinaire cultuur gekend. Er vond dus ook geen uitstraling plaats naar adel en gegoede burgerij. Zelfs een revolutie zou dus weinig hebben bijgedragen aan een culinaire metamorfose.

Labels: Parijs, patatje-oorlog, Pompeï, Tour d' Argent
2 reacties:
Naar ik vernomen heb had Willem van Nassau Dillenburg, Heer van Breda en Prins van Oranje ruim 250 koks in dienst in zijn paleis in Breda, dus karig kan het niet geweest zijn.
In mijn eerdere reacie schreef ik abusievelijkerwijze 250 koks;
dat moet zijn meer dan 250 bedienden , waaronder meer dan 50 koks.
Excusez-moi SVP..!
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage