5 juni 2011

Lijntje

Rumoerige nachten in het zuiden. Boze buien, veel water en nog meer donder. De hamer van Thor zorgt voor consternatie. Contact met alles afgesloten. E-mail buiten bereik, internet interdood, de blog achter een muur zo groot als de Chinese. Dus plots zonder lijntje met de buitenwereld. En daar bovenop de trouwe virus-scanner die beweert twee hoogst gevaarlijke wormen in de zachte waar te hebben waargenomen.

Hoe ging dat ooit zonder het world-wide-web? Nog maar een jaar of tien/vijftien geleden leefde je www-loos, ging op tijd naar bed, las een boek (misschien vergeten: een stapel genummerde printjes..) en voor porno sloop je naar de sigarenboer. Je was blij verrast wanneer het warme lijf van de postbode het levende bewijs was dat er iemand aan je dacht.

De pré-historie van internet ligt al weer ruim 45 jaar achter ons. Begin 60'er jaren ontstaat het idee in het brein van een paar slimme jongens aan het Amerikaanse Massachusetts Institute of Technology MIT. Knoop alle computers in de wereld (toen nog hele grote bakbeesten) aan elkaar en je kunt informatie delen. Het is midden in de Koude Oorlog. Generaals in Washington betalen de MIT-bedenkers een vorstelijk salaris om het plan verder uit te voeren. In 1965 lukt het één van de wizkids om voor 't eerst twee computers per telefoon met elkaar te verbinden.

De echte geestelijk vader van internet is Leonard Kleinrock. Hij is van het MIT als professor verhuisd naar de University of California. Samen met wat studenten lukt het hem op 29 november 1969 om vanuit Los Angeles in te loggen op een computer van Stanford University. 6 dagen later worden ook universiteiten in Utah en Santa Barbara gekoppeld. Vier machines communiceren met elkaar. De studenten zijn zich niet bewust van de impact die de allereerste internet-verbinding zal hebben op communicatie zoals die voor ons in 2011 vanzelfsprekend is.

De eerste tekens op het ww-web vormen met recht een historische mijlpaal. Ze beginnen met het typen van het woord  login.
Het volgende gesprek vindt dan volgens Kleinrock plaats via de telefoon:
'Do you see the L?'
' Yes, we see the L.'
Then we sent the O and asked:
' Do you see the O? '
'Yes, we see the O. ' was the answer.
Then we typed the G and the system crashed!


Net als gisteren: een orage velde Orange...

Labels: , , , ,

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage