Vogel

Je kunt ongelofelijk jaloers zijn op een vogel. Sinds de voorouder van de mens uit z'n boom is geklauterd, is de maximale hoogte vanwaaruit hij de wereld kan aanschouwen in al die duizenden jaren toch niet veel verder gekomen dan net twee meter. Met die lengte ben je bovendien nog een grote uitzondering, waardoor je niet eens in een standaard hotelbed past. Je moet het dus doen met een vrij beperkte blik op de wereld, die bovendien zo vol is geworden dat je meestal uitsluitend soortgenoten waarneemt. Die net als jij pogen die blik te verruimen en daarvoor steeds vaker ondagelijkse toeren uit moeten halen.

Op eigen kracht en zelfs zonder extra zuurstof heeft een klein aantal menselijke lichamen grote hoogten weten te bereiken. De eersten in die categorie waren een Nieuw-Zeelandse avonturier en zijn Tibetaanse Sherpa-helper. Inmiddels is de top van de Mount Everest doelwit geworden voor propaganda en pub en kunnen we live getuige zijn van idioterie als het ontsteken van een olympische fakkel of, erger, de promotie van een nieuwe bling-bling zonnebril.

Wil je hoger, dan brengt Ryanair of vergelijkbare low-budget types je voor een prikkie naar 10 kilometer. Je moet dan nog wel een uitgelezen raamplekje bevechten, ander zie je de hele tocht slechts een irritant onbeweeglijk stuk van een vleugel. De nieuwste rage is met een ballon naar de stratosfeer en daar met een lapje kunststof als flinterdunne grens tussen het hemelse en aardse uit het mandje stappen. Om je tijdelijk een vogel te wanen en te genieten van een onuitsprekelijk zicht op een wereld, die helaas na een bloedstollende afdaling weer overvol met volk blijkt te zijn.

Een niet onaangenaam alternatief is de hausse aan boeken vol unieke luchtfoto's. Of de digitale variant op internetsites of dvd. Veelal gesponsord door natuurorganisaties of dikke bedrijven die in hun imagodrift nog een kwastje groen ontberen. Kijk en geniet of huiver. Al naar gelang de onuitsprekelijke schoonheid of intense lelijkheid die een grote schare luchtfotografen via hun objectief over ons uitstrooien.

Yan Arthus Bertrand - onderwater flora in de Loire bij Digoin

Een boeiend Frans voorbeeld is het werk van Yan Arthus Bertrand, die op zijn site bij elke opname uitvoerig informatie verstrekt en getuigt van een bezorgde ecologische visie. Zijn kijk van boven stemt tot nadenken en maakt je nog jaloerser op zeemeeuw, leeuwerik of zelfs de mus.

Yan Arthus Bertrand - autokerkhof bij St.Brieuc Bretagne