Dagobert

Dagobert kiest Parijs uit als zijn hoofdstad. Toen al een bruisend stadje, waar hij dikke maatjes wordt met goudsmid Eloi. Die had voor zijn vader een gouden troon geknutseld en het goud dat over was keurig teruggegeven. Uniek gebaar voor die tijd en dat levert hem een ministerspost op. Edelsmeden vieren in die dagen regelmatig dik feest, een soort fête votive. Dagobert gaat graag met Eloi mee en na één van die partijtjes, met veel jolijt en bijbehorend glasgerinkel, wordt de koning aangetroffen met de broek achterstevoren. Eloi is niet te beroerd om daarvan kond te doen en het ganse hof dus dubbel. In het geniep, dat wel. Het is tenslotte de koning en die heeft zo zijn buien.
Edoch, zijn PR-manager maakt Dagobert wereldberoemd door het voorval in een vers voor de eeuwigheid vast te leggen.
Le grand Saint Eloi lui dit :
"O mon Roi, Votre majesté
Est mal culottée"
"C'est vrai, lui dit le roi,
Je vais la remettre à l'endroit"
Zelfs de huidige generatie heeft dit gerijmel nog in het collectieve geheugen. Veel meer is dan ook niet van tien koninklijke jaren Dagobert overgebleven. Dat hij zijn hofmeier, een soort paleisbewaarder, op straat schopt is vergeten. Toch is dat het begin van het einde van de Merovingen.
Labels: culotte, Franken, hofmeier, Merovingen
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage