Aznavour

Charles Aznavour wil schrijver worden. Na zijn autobiografie Le Temps des avants (250.000 exemplaren verkocht) en een album met foto's en herinneringen verscheen twee weken geleden Mon père, ce géant. Zestien korte verhalen waarin thema's van zijn chansons terugkomen. Eenzaamheid, mededogen, tolerantie, trouw, familie. Wanneer het zingen over is wil hij alleen nog maar schrijven. L'écriture c'est mon grand joujou, liet hij bij de boekpresentatie de journalisten optekenen.

Dat Aznavour ooit zal stoppen is evident, maar voorlopig staat de icoon van het Franse chanson de komende weken met zijn 83 jaren nog elke avond in het theater. Tot 10 november voor de vierde week in het Palais des Congrès in Parijs, daarna in Lille, Toulouse (15 en 16 november) en Limoges. Met een programma waarin hij terugkijkt naar zijn eigen carriëre. Hoogtepunten die Frankrijk meeneuriet, of het liefst nog meezingt. De avond opent steevast met één van zijn laatste nummers, Il y a des femmes. Daarna hangt het repertoire af van zijn stemming. Een vast openingsnummer zorgt ervoor dat hij zijn zenuwen kwijt raakt, zegt de ervaren routinier zelf. Het slot is ook klassiek, een ode aan zijn publiek: Les bons moments.

Chahnour Varinag Aznavourian. Zoon van Armeense immigranten. Bij toeval in 1924 in Parijs geboren waar zijn ouders, beiden uit een artiestenfamilie, wachtten op een visum voor de Verenigde Staten. Ze bleven echter en verdeelden hun tijd tussen een restaurant en het theater. Chahnour stond als negenjarige al op de planken en koos als artiestennaam Charles Aznavour. Ontdekt door Edith Piaf die hem meenam op een tournee en hem haar hele leven heeft beïnvloed. "Als je geen openingsnummer hebt, begin je gewoon met het tweede chanson" was haar oplossing voor zijn plankenkoorts.

44 albums, 786 chansons, in 1936 zijn eerste filmrol, in 2005 (voorlopig?) de laatste. Zijn bekendste wellicht Tirez sur le pianiste van Trufaut en Der Blechtrommel van Schlöndorff. Zijn eigen voorkeur gaat naar Ararat uit 2002 waarin hij filmregisseur is die een film maakt over de Turkse genocide op Armeniërs.

Chansonnier, filmacteur en nu schrijver. Een grote vedette, bekroond met vele prijzen en in 1996 een plekje in de beroemde Amerikaanse Songwriters Hall of Fame. Het land waarmee hij direct na de Tweede Wereldoorlog kennismaakte tijdens een toernee met Piaf.

For me, formidable!