Tweedekker

Balzac in 1842 op één van de eerste foto's 

De Franse schrijver Honoré de Balzac was in eigen land in de eerste helft van 19e eeuw één van de best verkochte auteurs. De in Tours geboren veelschrijver (alleen al in de serie Comédie Humaine pende hij ruim 80 titels bijeen) was dus voor het buitenland gewild jachtterrein. Door het ontbreken van een internationale overeenkomst over auteursrechten ging vooral een aantal Belgische en Nederlandse uitgevers met zijn werk aan de haal. Voor de romancier, voorganger en inspirator voor latere realisten, was in 1834 de maat dan ook vol.

In zijn beroemde Lettre aux écrivains français du XIXe siècle nam hij de leiding van het verzet tegen de contrefacteurs en kreeg steun van beroemdheden als Alexandre Dumas, Victor Hugo en George Sand. Toch duurde het tot 1852 voordat de Franse schrijvers hun gelijk haalden en de graaiende uitgevers in de Lage Landen hun lucratieve handeltje zagen stranden.

Balzac zelf werd door zijn Franse literaire tijdgenoten fel bekritiseerd toen hij 1836 als eerste een roman als feuilleton publiceerde in de net opgerichte Parijse populaire krant La Presse. Niet chique genoeg. Maar het bleek een gouden greep, want vanaf dat moment steeg ook zijn eigen populariteit tot grote hoogte. Zelfs Charles Dickens volgde in Engeland zijn voorbeeld.

Met La Presse liep het op 10 mei 1927 overigens  slecht af. Op die dag publiceerde de krant met veel tamtam de allereerste geslaagde Franse vlucht over de Atlantische Oceaan door Charles Nungesser en François Coli in hun Oiseau Blanc. De tweedekker heeft de overkant echter niet bereikt en het wrak is nooit  gevonden. Het betekende wel het failliet voor La Presse.