Verdwenen

Een zondagmiddag zomaar, zonder bezoek of verplichting, gunt je tijd om in verbazing om te kijken. Vooral naar NL, waar je de jaren vijftig en zestig hebt benut om het leven te leren. Op de verdwenen lagere school, de ULO en de HBS. De zondagsschool met het grote bord, waarop met flanel en kleurige plaatjes getracht werd je binnenste rijp te maken voor het hogere. De zolder van de pastorie, waar films van Charlie Chaplin werden gedraaid. Ook toegang voor ongelovigen zoals ik.

Vader ging op de fiets naar zijn werk, iets geheimzinnigs waar je pas veel later van begreep wat het voorstelde. Achterop in de zijtas het twaalfuurtje met boterhammenworst en 's winters sneetjes met speculaas. Je dronk ranja, ver voordat Sophietje er beroemd mee werd. En met een vergrootglas liet je de veter van je schoen onbehoorlijk stinken. Wanneer je tenminste niet druk was met het ruilen van halve sigarettendoosjes. Vader rookte Miss Blanche, maar die had bijna iedereen al.

Nostalgie overvalt je, terugdenkend aan Paulus de Boskabouter en Het klokje van zeven uur. Later verdrongen door Dinky Toys, de Meccanodoos en buiten slagbal tussen vier putten in een straat zonder auto's. Diefje met verlos, voetballen met twee jassen als doelpaal en strafregels schrijven op het politiebureau wanneer de bal door een ruit ging. Verdwenen is ook de eerste kennismaking met vrouwelijk bloot in De Lach, het hoorspel Sprong in het heelal op zondagavond en het o zo christelijke Mastklimmen. De pettycoat, waardoor je bij dansles niet meer tegen het meisje van je droom kon aanschuiven.
Weg is de Solex, het Berini eitje en de wijvenbrommer Kaptein Mobylette, de ergste die met beenkappen. Zelf stond je voor de ethische keuze: Puch met een hoog stuur of buikschuiven op een Kreidler, smalle pijpen en coltrui of vetkuif met leren jack, Louis Armstrong of de Selvera's.

Vergeten is ook je eerste zelf gebouwde kristalontvanger en de radiodistributie met op de Duitse zender Chris Howland, de eerste kennismaking met Engelse en Amerikaanse hits. Wat later de transistorradio om onder het huiswerk zachtjes naar Radio Luxemburg te luisteren. De wereld draaide nog langzaam, een zak friet was het culinaire hoogtepunt en bij het station stond nog een pindaman en het summum van vermaak waren grappen van Cees de Lange. Pas toen de kruidenier op de hoek de eerste bezitter werd van een TV-toestel, leek de wereld groter te worden. Bij de show op zaterdagavond werden alle buren uitgenodigd en in het kinderuurtje bleek Paulus een praatkabouter en had je er plots een Tante Hannie bij.

Morgen is het over, beloofd...