Andorra

Hij loopt er niet dagelijks mee te koop, maar Nicolas Sarkozy is ook nog half staatshoofd van het prinsdom Andorra in de Pyreneeën en is dus best een beetje koninklijk. Formeel is zijn titel zelfs co-prins (en Carla Bruni co-prinses) en hij draagt daarbij als republikein de vorstelijke versierselen. De Franse president deelt die rol met de bisschop van het Spaanse Seo de Urgell. Maar het is allemaal een beetje spel, want sinds 1993 mogen de Franse president en de bisschop uitsluitend lintjes knippen en recepties bijwonen. In dat jaar kwam een einde aan 715 jaar feodale staatsvorm, misschien wel het laatste overblijfsel van middeleeuws bestuur. Andorra is nu volwaardig lid van de Verenigde Naties, heeft een democratisch gekozen parlement en bijbehorende regering.

De bijzondere positie begon toen het berggebied in 803 door de grote Frankenkeizer Charlemagne werd veroverd op de Moren. Die probeerden in die jaren vanuit hun basis in Zuid-Spanje de islam nog steeds naar het noorden te brengen, maar stuitten regelmatig op felle tegenstand van de katholieke Spaanse koningen en hun Franse geloofsgenoten. In 732 had Charles Martel, een van de voorvaderen van Charlemagne, de islamitische opmars bij Poitiers al tot staan gebracht.
Het volkslied El Gran Carlemany eert nog steeds de Frankenvorsten van weleer en bevat de passage 'Ik ben de enig overgebleven dochter van het Karolingische Rijk'.

Bij de dood van Charlemagne kreeg zoon Louis het bergvolkje onder zijn hoede en diens nazaten lieten het weer over aan de bisschoppen van Seo de Urgell. In 1278 bemoeide zelfs de paus zich ermee en met een bul verdeelde hij de macht tussen de bisschop en de graaf van Foix. Toen dat graafschap echter in 1589 vererfde aan de Franse koning, werd Andorra plotseling een speeltje van Versailles. Vanaf die tijd hebben alle Franse staatshoofden de gedeelde souvereiniteit uitgeoefend, maar in de praktijk zat er altijd een magistraat op de winkel te passen.

Andorra is nu vooral een leuk uitje voor de Fransen. Een bezoek aan de hoofdstad Andorra La Vella heeft een hoog consumptief gehalte door het fraaie belastingvriendelijke klimaat. Je tankt even lekker vol, sigaretten en veel drank in de klep, net als co-prins Nicolas I beetje bling-bling shoppen, vorkje prikken en weer naar beneden. Op die manier komt 80% van de inkomsten van de 72.000 inwoners uit de zak van bijna 10 miljoen toeristen per jaar. De rest vooral via het bankwezen dat altijd voorop loopt in een belastingparadijs.

Wil je shoppen als de Fransen, let dan op de vliegende brigades van de douane die het heerlijk vinden om je auto geheel binnenstebuiten te keren op zoek naar weet je veel. Ook voor hen duidelijk een uitje.