Legende

Las ergens dat er deze maand meer dan 2 miljoen toeristen rond ons huis zwerven. Op zoek naar zon en wat erbij hoort. Alle dorpen in de buurt doen hun best een deel van de buit binnen te krijgen. Lukt 't niet met de camping, het terras of het strijkijzermuseum, dan moet je wat bedenken. Gevolg: voorspelbare varianten van braderie met draaimolen, knoflookfestival, verkiezing van de mooiste maagd, optocht uit de oude doos of truffels zoeken met een varken. Soms springt er iets uit. Zoals vorige week in Saint-Ambroix.

Het moet een zomer geweest zijn waarin reizigers wel de drukke hoofdstraat passeerden maar niet bleven hangen. De maire met wat aanhangers in de brasserie. Hoe verdienen we een paar centen aan die gasten voordat ze weer doorjakkeren? De glazen nog maar eens gevuld. Ideeën genoeg. Maar allemaal met meer kosten dan opbrengst. Nog een rondje dan maar. Was het de slager die 't eerst het licht zag? In ieder geval waren ze eruit. Een legende moest het worden, liefst middeleeuws. Met een jaarlijkse herdenking, feest in klederdracht en veel koek met zopie. En mooie meiden, wilde de bakker.

Briljant! Na nog wat brasserietjes hadden ze een verhaal. Over een veel te grote wijnoogst en veel te weinig middeleeuwse vaten om het edele vocht op te slaan. Hoe voorkom je dat alles in de sloot moet worden gekieperd? Dus komt een voorvader van de burgemeester het verhaal binnen. Die bazuint rond dat in het dorp een vliegende koe van de berg zal neerdalen. Het beest zal bovendien nog branden ook. Maar vrees niet, er komt veel dorstig volk op af. In een vloek en een slok is de resterende wijn aan de man gebracht.

Sterk verhaal, vooral die koe. Kun je wat mee. De legende van de Volo Biou was geboren. Dus wordt sinds 1994 elk jaar op een zomerse avond de koe met vleugels door het dorp gesjouwd. Ook vorige week. Kloeke kerels in XXL middeleeuwse dracht, vuurspuwers, een licht beschonken bisschop, wandelende harnassen en schrijlings op een onwennig paard de bevallige Miss Saint-Ambroix. Op verzoek van de bakker.

Die hijst zich met de rest van de middenstand in gehuurd buis, jak of habijt. Sandalen verruild voor puntschoenen. Alom aanwezig ook de artisans, een soort hoogste klas handvaardigheid. De handel uitgestald op een authentieke vroeg-middeleeuwse kraam met handgeknoopt banier en laat-Gallisch wapenschild. Een vooroorlogse bard met luit ingevlogen, het plaveisel bedekt met stro, de jeugd uitgedost als melaatsen en voorwaar, het werkt!
Dorp nauwelijks bereikbaar, half Europa schuifelt door smalle straatjes op zoek naar de ruwhouten taveerne, de wijn vloeit wederom en de euros niet minder. En daar gaat 't om.

Feest geslaagd, burgemeester herkozen.