Pompier de l'air

Een half uurtje hier vandaan is het kleine vliegveldje Deaux. Een baantje van niks en doorgaans gebeurt er ook niks. Af en toe een privékistje of een vliegclub uit Parijs die een rondje Midi doet. Maar zomers wanneer de hitte zich aandient en de natuur gortdroog is, komt er plots een boel activiteit. De Sécurité Civile stationeert dan blusvliegtuigen op het platform. Toestellen die een lading rood brandvertragend poeder aan de rand van een bosbrand kunnen droppen. Vanaf het vliegveld Marignane bij Marseille opereren ze vooral om met water te blussen. Tanken al vliegend 6200 liter in één van de meren in de buurt.

Als het weer eens raak is vliegen de ervaren piloten vaak urenlang heen en weer tussen water en brand. Een risicovak van jewelste. Boven het wateroppervlak de buik van de kist volslurpen en vaak in dichte rook en moeilijk terrein op de juiste plek de handel weer loslaten. Indrukwekkend om te zien. Zo laag mogelijk aanvliegen en na het lozen meestal steil omhoog om een bergwand of dichte rook te ontwijken. In het hoogseizoen soms wel dagelijks werk. Daarbij ook nog vaak gehinderd door een felle mistral of de vergelijkbare bergwind tramontane.

Nog indrukwekkender is echter het aantal vliegende pompiers dat bij bosbranden is verongelukt. Sinds 1990 verloren 19 bemanningsleden het leven tijdens inzet of training. Het laatste ongeluk dateert van 20 augustus 2005. Een Tracker 17 stortte neer tijdens een bosbrand bij Valgorge in de Ardèche. Beide piloten, een instructeur en een leerling, kwamen om.

De meest gebruikte nieuwe toestellen in het zuiden zijn van het type Canadair CL-415. Van de firma Bombardier. Je ziet ze ook elders rond de Méditerranée, zoals op dit authentieke filmpje uit Griekenland .
Je koopt 'm voor 35 miljoen (Canadese) dollars, maar dan heb je wel airco in de cockpit, stuurbekrachtiging en 2 keer 2380 pk.
Doe er maar een jerrycan bij, want hij verbruikt zo'n 840 liter per uur.