Piper Bill

Frankrijk is in 1944 bevrijd door Piper Bill. Doedelzakspeler William Millin kreeg deze bijnaam tijdens de geallieerde invasie in Normandië. In de vroege ochtend van 6 juni landde hij op Sword Beach met de Britse 1e Special Service Brigade, een commando-eenheid onder bevel van de Schotse brigadier Lord Lovat. Deze droeg Millin uitdrukkelijk op het verbod te negeren om tijdens militaire acties op doedelzakken te spelen. Met als gevolg dat zijn manschappen niet verspreid raakten en onder de tonen van Hieland Laddi het strand bereikten. Op de enige foto van de landing (boven) staat Piper Bill nog op de boot, terwijl Lovat rechts naast zijn troepen door het water waadt.

Piper Bill zorgde op het strand temidden van Duits vuur met typisch Brits flegma en gehuld in een Schotse kilt voor een muzikaal intermezzo met het populaire Road to the  Isles. Uitstekend voor het moreel van zijn landgenoten. Zelf zou hij die eerste dag nog een gevaarlijke opdracht uitvoeren. Lovat moest met zijn commando’s namelijk zo snel mogelijk twee bruggen bereiken bij Ouistreham. Die waren in de nacht bezet door soldaten van de 6e Airborne Division en waren uiterst belangrijk om de weg naar Caen vrij te houden voor de geallieerde opmars.

Piper Bill is wereldberoemd geworden door de film The Longest Day, waarin Britse commando’s onder de klanken van een doedelzak schijnbaar moeiteloos dit klusje klaren. In werkelijkheid sneuvelden er bij Pegasus Bridge 12 man omdat ze, geheel in de traditie van Britse commando’s, geen helm droegen. Millin’s instrument werd vier dagen later doorzeefd door granaatsplinters en kwam uiteindelijk terecht in het museum bij de brug. Hijzelf overleefde de oorlog.

William Millin was tot op hoge leeftijd vaste gast bij herdenkingen in Normandië, de laatste keer in juni dit jaar (rechts).

Vorige week overleed de Mad Piper op 88-jarige leeftijd.