Achtertuin

In de achtertuin van Frankrijk dreigt gedoe. Om precies te zijn op de eilandjes die de collectivité d’outre-mer Mayotte vormen. 190.000 inwoners en geografisch een deel van de Comoren-archipel in de Indische Oceaan. In 1841 gekocht van de plaatselijke sultan en tot 1972 deel van Frans overzees gebied. In dat jaar besloot de VN dat de Comoren zelfstandig moesten worden, maar twee jaar later kozen de bewoners van Mayotte om bij Frankrijk te blijven. De drie andere eilanden namen wel afscheid van Parijs en gingen in 1975 op in een federatie, waar sinds die tijd 22 staatgrepen plaatsvonden.

In maart van dit jaar koos de grotendeels islamitische bevolking van Mayotte in een referendum met meerderheid voor volledige integratie in de Franse staat. Daarmee wordt het, op 9000 kilometer van Parijs, het 101e departement. Integratie betekent ook het einde van polygamie en islamitische rechtspraak. Wel in ruil voor het Franse minimumloon. Veel Fransen denken dat dat het voornaamste argument was bij het referendum. Parijs pompt al ieder jaar 635 miljoen euro naar Mayotte.

De regering van president Ahmed Abdallah Sambi van de onafhankelijke federatie (bijnaam de ayatollah) heeft een oude claim weer opgepoetst en wil dat Mayotte deel van de Comoren blijft. Tegen integratie dus: “Sarkozy is op een verkeerd spoor”, luidt de boodschap.

Op de eilanden zijn de eerste tekenen van verzet zichtbaar en in de pers wordt de Franse president verweten geen belangstelling te hebben voor de lokale situatie.

Tijd voor een charme-offensief van Carla Sarkozy.