Strip

Misschien meer dan enig ander land heeft Frankrijk het getekende stripverhaal tot kunst verheven. BD (bande dessinée) is een artistiek begrip en neemt in een willekeurige Franse boekhandel een prominent aantal vierkante meters in beslag. Vorige maand overleed één van de grootste auteurs van dit genre op 88-jarige leeftijd.

Jacques Martin werd vooral beroemd met zijn perfect gedocumenteerde albums over de klassieke geschiedenis. Hij liet zijn hoofdpersonen zien op alle bekende plekken uit de oudheid en streefde daarbij naar een zo juist mogelijke weergave van de vergane werkelijkheid.

Qualis artifex pereo! Wat een kunstenaar sterft met mij. Dat zou de Romeinse keizer Nero kort voor zijn dood geroepen hebben. Een cri de coeur dat Jacques Martin ook zou hebben gepast. Zijn liefde voor Latijn, Grieks en het oude Egypte heeft meerdere generaties lezers van zijn albums geïnspireerd. De belevenissen van Alix, een jonge Galliër die door het Romeinse rijk zwerft, laten zien hoe het geweest moet zijn. Zoals hierboven, tussen de wanden van de Egyptische tempel van Edfu (gewijd aan de valk-god Horus).

Overigens trok Jacques Martin, geboren in Strasbourg, al op 25-jarige leeftijd naar Brussel. Samen met ondermeer Hergé (Kuifje) en Edgar Pierre Jacobs (Blake en Mortimer) vormde hij de zogenaamde ‘Brusselse school’. Frankrijk benoemde hem desondanks in 2005 tot Commandeur in de Ordre des Arts et des Lettres.

Zelf bleef hij zijn geboorteland trouw. Een andere hoofdpersoon, de journalist Guy Lefranc, biedt een kijkje op Franse werkelijkheid van weleer. Zoals hier op het, nu ultra-moderne, station Paris-Montparnasse. Het stripverhaal als historisch materiaal.