Polanski

De halve filmwereld verkeert in shock. Franse politici rollen over elkaar heen om toch maar als eerste te roepen dat het een schandaal is. Maar Amerikanen begrijpen niets van alle opwinding.

Zaterdag werd de Pools-Amerikaanse filmer Roman Polanski in Zwitserland opgepakt. Er stond nog een aanhoudingsbevel in de computer omdat hij in 1977 een dertienjarig meisje heeft verkracht in de woning van filmacteur Jack Nicholson. Dat heeft hij bekend, maar voordat de (overigens al verminderde) straf kon worden uitgezeten vluchtte de bekroonde regisseur naar Parijs. Ruim dertig jaar later dreigt dus uitlevering door de Zwitserse justitie.

Maar Polanski heeft ook een Frans paspoort en dus klom minister van cultuur Frédéric Mitterand (neef van oom François) hoog in de boom en wenste ''deze nieuwe beproeving aan niemand toe die al zoveel heeft doorgemaakt''. Hij doelde daarbij op de in Auschwitz overleden joodse moeder en de moord op partner Sharon Tate in 1969. Mitterand noemde de aanhouding “absoluut verschrikkelijk” en dikte zijn ongenoegen aan met de verzekering dat ook Le Président zijn emoties deelde…

De Amerikaanse pers is éénduidig in het onbegrip voor de Franse compassie. Briljant regisseur of niet, Polanski was voortvluchtig. “Hij verdient voor zijn immoreel gedrag meer dan dertig jaar verguld ballingschap in een land dat weigerde hem uit te leveren”, aldus de Washington Post. Columnist Eugene Robinson herinnerde terloops fijntjes aan de onthulling die Mitterand zelf deed in zijn boek La Mauvaise Vie (2005) over een relatie met Thaise schandknapen. Tegelijk relativeerde hij de zaak: “Maar heeft Polanski al niet genoeg geleden? Al die grijze en regenachtige winters in Parijs. Verplicht eten in te dure restaurants alleen vanwege de Michelinster en dan zomers nog op vakantie naar het hete en rampzalige zuiden.”

De Los Angeles Times deed de zaak af met een tip voor pedofielen: "Ga naar Parijs, maak een filmcarrière en je kunt drugs gebruiken en slapen met kinderen zoveel als je wilt. De Franse accepteren dat, je geniet grote achting en wordt geroemd om je uitzonderlijke artistieke en menselijke kwaliteiten.”

Sarkozy, toch even in New York, heeft het ongetwijfeld allemaal gelezen.