BB 75

De natte droom van mijn generatie werd vandaag 75. Ze liet eind vijftiger jaren puisterige jongelingen ontdekken dat onder doorgaans ondoordringbare meisjeskleding iets moois viel te beleven. Ondanks het snelle huwelijk met ontdekker Roger Vadim (Et Dieu créa la femme), bleef ze een soort onaantastbare maagdelijkheid uitstralen. Met tegelijk iets immoreels, een zweem van iets wat eigenlijk niet mocht, dacht je tenminste. Inmiddels weet je, na nog drie huwelijken, dubbel zoveel loslopende minnaars, een paar abortussen en zelfmoordpogingen, dat ook die herinnering aan Brigitte Bardot gerekend kan worden tot de illusies van het witte doek.

Een halve eeuw later haalt ze nog steeds het nieuws. Als activiste voor de rechten van uitgehongerde poezen of ander droevig kleinvee. Maar vooral met uitlatingen over minderheden als immigranten, moslims en homoseksuelen. In 2006 schreef ze over moslims aan (toen nog minister van binnenlandse zaken) Sarkozy: 'Ik heb er genoeg van steeds voor de gek gehouden te worden door deze bevolkingsgroep die ons vernietigt en ons land vernietigt met het opleggen van hun gebruiken.' Vorig jaar werd ze ervoor veroordeeld tot een boete van 15.000 euro. Het was niet de eerste keer, al vier keer eerder werd de voormalige seksbom beboet voor het aanzetten tot racisme. In 2004 moest ze 5.000 euro betalen na het verschijnen van haar boek 'Un cri dans le silence', waarin ze homo's, migranten en werklozen aanvalt.

Bardot vierde vanavond thuis in Saint-Tropez haar verjaardag met de vierde echtgenoot, extreemrechts politicus Bernard d'Ormale, en haar persoonlijke Ark van Noach.