28 februari 2008

Tijgers

Het is lastig om helder te krijgen hoe de moderne Franse Bromsnor nu precies is georganiseerd. De verschijningsvorm op straat is al tamelijk uiteenlopend, hoe alles op papier is geregeld ziet er minstens zo gecompliceerd uit. De militaire Gendarmerie heeft zeven nationale afdelingen, waaronder één voor opleidingen. De studenten (boven) lopen altijd mee in de parade op 14 juli. In elk departement zijn er dan ook nog vijf. De Police National telt elf directoraten en een Inspection générale om die elf te controleren. Dus proberen verschillende ministers in Parijs en nog meer lagere bazen in het land allemaal een vinger in de politionele pap te houden. Maar ook burgemeesters bemoeien zich met de Hermandad, want her en der kom je de Police Municipale tegen. Een soort tweede divisie hulpveldwachters die je helpen met oversteken, maar erg hun best doen er minstens zo martiaal uit te zien als hun bewapende voorbeelden.

Bel je het alarmnummer 112 om te melden dat een Van Gogh van je muur is, of bij minder draagkrachtigen het net bijeengespaarde plasmascherm, dan hangt het er maar van af waar je woont wie je komt troosten en een proces verbaal opmaakt. Ook de zware crimineel weet nooit wie de deur bij hem komt intrappen. De gendarmes hebben daarvoor een Groupement de sécurité et d' intervention, de nationale agenten doen het met hun Direction centrale de la police judiciaire, in films nog altijd bijgenaamd "36 Quai des Orfèvres".

Bij forse ongeregeldheden, voetbalwedstrijden of tijdens de Feria in Nîmes zijn imposante lijven van de Compagnies républicaines de sécurité op straat. Afgekort CRS, een soort mobiele eenheid. Hun opvallende aanwezigheid is vaak al genoeg om een straatje om te gaan.

Honderd jaar geleden deed Frankrijk voor het eerst een serieuze poging de zware criminaliteit te lijf te gaan. De politie was tot dan nog precies zo georganiseerd als ten tijde van Louis XIV. Met als gevolg dat in 1906 niet minder dan 103.000 misdaden zonder dat daders werden gepakt moesten worden afgelegd. In opdracht van minister van binnenlandse zaken Georges Clemenceau, bijgenaamd Le Tigre, werden een jaar later elf goed bewapende Brigades du Tigre opgericht door Célestin Hennion, de vader van de moderne Franse politie. In alle grote steden één. Voorzien van de nieuwste technieken en net als de boeven uitgerust met automobielen, soms goed voor wel 50 km per uur. De manschappen (vrouwen kwamen niet in aanmerking) kregen een stevige training, ondermeer met het toen populaire boxe française, een soort karate. De eerste honden kwamen in dienst om te helpen bij het vangen van het geboefte.
Meest geliefde wapen van de befaamde Tigres was het automatische Browning pistool, o zo populair bij Amerikaanse gangsters.
Soms is de grens tussen wild en jager maar heel smal...

In de jaren zeventig is een populaire tv-serie gemaakt over de Brigades du Tigres, in 2006 gevolgd door een speelfilm .

Labels: , , ,

1 reacties:

Op 29 februari 2008 om 07:39 , Anonymous Anoniem zei...

Je kunt nog een police-vorm aan je lijstje toevoegen: "police rurale". Dat kun je sinds vorig jaar lezen op de rug van onze twee(jawel!) stoere, altijd in gevechtstenue geklede policiers van het woeste stadje Anduze.

 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage