Hannibal

De verkiezing in alle Franse communes levert volgende maand ongetwijfeld weer veel nieuwe burgemeesters op. Die allemaal gaan proberen een monument voor de eeuwigheid achter te laten. Op z'n minst een nieuw rond point met bijbehorend garnituur in de vorm van een gestileerd gemeentewapen. Liever natuurlijk een plein met de eigen naam of een stade, zoals het plaatselijke voetbalveld met veel aplomb wordt genoemd. In de toekomst zal echter blijken dat veel van deze egobouwsels slechts een beperkte houdbaarheidsdatum hebben. Wie weet over vijftig of honderd jaar om wie het ging en waarom? Ook vandaag de dag worden straten, pleinen en stadions ontdaan van bestofte namen van ooit en hernoemd naar helden van nu. En die zijn er in overvloed, ze komen dagelijks via de satelliet bij ons op schoot.

Elk dorp en iedere stad zoekt ook naar de ultieme toeristentrekker. Minimaal een historisch bouwwerk binnen de stadspoort. Een sappige anekdote over een beroemde lang vergane inwoner, of nog mooier diens geboortehuis inclusief muffe wieg en laatste niet uitgeklopte pijp. De echte top haal je met een eeuwenoude gebeurtenis die zijn geheimen prijsgeeft. Denk aan Pompei, waar je de hitte van de Vesuvius ervaart. Dan heb je wat. In ieder geval meer dan alle Franse dorpen die claimen dat Napoleon er ooit een vorkje heeft geprikt of de dochter van de waard heeft beslapen. Schiet niet echt op in deze verlichte tijden.

Dus hopen alle burgemeesters tussen pakweg Avignon en Valence dat in hùn ambtstermijn eindelijk wordt blootgelegd dat in hùn gemeente de Carthaagse generaal Hannibal Barca 2226 jaar geleden de Rhône overstak. In de zomer van 218 vc flikte hij dat, rustte aan de overkant een wijle uit en trok met 60.000 voetknechten, 11.000 ruiters en 32 strijdolifanten in oktober over de Alpen. Om de Romeinen een lesje te leren. Hij bleef 15 jaar in Italië, versloeg de legioenen een paar keer, maar het lukte niet om Rome te belegeren. Alles 300 jaar later vastgelegd door de Romeinse geschiedschrijver Titus Livius, alsof hij er bij gestaan had.

Lang hebben historici gedacht dat de olifanten over de Sint Bernhardpas zijn gelopen, maar nu is wel zeker dat de hele karavaan bij Mont Cenis is overgestoken. Titus wist dat niet, evenmin kon hij de doorwaadbare plaats in de Rhône duiden.

Blijf dus zoeken...