Tempeliers

Tempeliers. Een naam met veel geheimzinnigheid omgeven. Hugues de Payens, edelman uit Champagne, richt in 1118 een geestelijke ridderorde op om pelgrims op weg naar het Heilige Land te beschermen. Dat gebeurt tijdens de eerste kruistocht en het hoofdkwartier wordt ingericht op de Tempelberg in Jeruzalem. Het clubje ridders-monniken heet Ordre des Pauvres Chevaliers du Christ et du Temple de Salomon. In de wandeling Ordre du Temple en in toenmalig Nederlands kortweg Tempelieren.

Al snel doen mistige verhalen de ronde. Hugues zou rondlopen met mystieke ideeën, de ridders zouden homosexueel zijn en er is een grote schat gevonden in kelders onder de tempel. Nog steeds zou die schat in Frankrijk aanwezig zijn, maar er is nooit een sou gevonden. Zeker is dat de Orde der Tempeliers snel groeit en tot oktober 1307 erg veel macht heeft. In die maand, op vrijdag de dertiende (oorsprong van deze onheilsdag) worden alle tempeliers in Frankrijk op bevel van koning Philippe Le Bel opgepakt, zogenaamd wegens ketterij. Ook in andere landen wordt de Orde opgerold en uiteindelijk in 1312 ontbonden. De echte aanleiding is een ordinaire machtsstrijd tussen de grootmeester van de Orde en de koning, die zelfs twee pausen laat vermoorden om zijn actie door Rome gedekt te krijgen.

Het mysterie blijft echter boeien. Zo zou de Orde in het geheim nog eeuwen hebben voortbestaan. De vrijmetselarij zou bindingen hebben en er zouden in de vorige eeuw nog grootmeesters zijn benoemd. Zelfs de succesroman
Da Vinci Code spint garen bij het onderwerp.

In heel Europa vinden we sporen van de Orde terug, ook in Frankrijk, bakermat van de kruistochten. Niet ver van de Gard, in het aangrenzende Aveyron is bijvoorbeeld een Route des Templiers. Die voert de moderne 110-pk pelgrim door een prachtig landschap langs een aantal commanderies ten zuiden van Millau. Versterkte kastelen of kloosters, waar ridders en geestelijken verbleven en recruten voor de tocht naar Jeruzalem werden getraind. Later werden ook hospitalen ingericht voor gewonden en gestoorden die terugkeerden.

Eén van die commanderies, in Sainte-Eulalie-de-Cernon, is erg gaaf uit de strijd gekomen en kan worden bezichtigd. Inclusief het poephokje van de plaatselijke baas in de 12e eeuw, de commandeur. Met authentieke graffiti, moeten we geloven.
Ook het dorp zelf is zeer de moeite waard. Een prachtig voorbeeld van een middeleeuws versterkt dorp, een village perché. De commanderie zie je bovenaan het plaatje, samen met bijbehorende kerk en een binnenplaats voor de groentetuin.