Vasarely

Na de oorlog komt zijn doorbraak. Hij schildert optische illusies met strakke geometrische vormen. Visueel verwarrend, waardoor je het gevoel krijgt dat zijn doeken bewegen. Later brengt hij deze techniek ook over op keramiek, muurschilderingen en andere materialen.

Vasarely moet je zien, ondergaan, op je netvlies laten branden en je raakt er nooit meer los van. Plotseling herken je ook de sporen die hij heeft achtergelaten in het werk van anderen. In de reclame, architectuur, boekomslagen, televisie, sculpturen in het landschap, op internet. Hij heeft velen geïnspireerd en tot nieuwe creatieve vormen verleid. Maar na een bezoek aan de imposante collectie, vlakbij in Aix, herken je de enige meesterhand.

Voor een toegangskaartje krijg je een te gekke visuele trip, cool en zonder bijverschijnselen.
Labels: Aix-en-Provence, Documenta, Fondation Vasarely
1 reacties:
En schande over de Franse overheden. In het kasteel van Gordes was een permanente tentoonstelling van zijn werk. Die is gewoon opgedoekt, figuurlijk dan.
Peter
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage