Camelinesaus

De Franse versie van de Middeleeuwen is nogal aan mode onderhevig. Tot in de 18e eeuw verhaalt men over een duistere, armoedige en vooral gewelddadige periode, bovendien geteisterd door langdurige pestepidemieën of vergelijkbaar ongemak. In  ieder geval geen vrolijke tijd. Na de Franse Revolutie in 1789 kantelt het beeld en zou je bijna jaloers worden op middeleeuwers. De Roman Troubadour doet zijn intrede. Een literair genre waarin ieder die schrijven kan een graantje meepikt om de romantische luister van minnespel en hoffelijkheid aan de man te brengen. Elke krant kent onder aan de pagina wel een feuilleton waarin het vooral allemaal goed afloopt. Weliswaar niet gestoeld op wetenschappelijke feiten, maar het verkoopt als warme petits pains.

Het begin van de 21e eeuw kent ook een opleving van middeleeuwse interesse, met wederom een tikkie teveel amusement. Boeken en films voor het wat serieuzere werk. Zomerspektakel voor toeristen in  ruïnes van kastelen, inclusief het onvermijdelijk klank- en lichtspel rond paard en ridder. Ook eigentijdse media doen er een schepje bovenop. France 2 levert de achtdelige serie La Commanderie met hospitaalridders en een documentaire over Karel de Grote (Le sacre de Charlemagne). 

En natuurlijk ontbreekt het gastronomisch internet niet. Op http://expositions.bnf.fr/gastro/index.htm kun je vele eeuwen terug om water in de mond te krijgen. Zoals met cameline, de meest gebruikte (koude) saus aan de middeleeuwse tafel.

"Prenez du pain blanc selon la quantité de sauce à faire et mettez-le à bien rôtir sur le gril. Ayez du bon vin clairet, le meilleur possible, dans lequel vous mettrez le pain à tremper, ainsi que du vinaigre en bonne quantité. Prenez vos épices, à savoir cannelle, gingembre, graine de paradis, clou de girofle, un peu de poivre, du macis, de la noix muscade, et un peu de sucre ; mélangez tout cela avec le pain et ajoutez un peu de sel."

Uit: Fait de cuisine van Maitre Chiquart, Savoie, 1420