Chasse

1.370.000 Franse jagers zijn al weer een paar weken aan 't schieten. Het seizoen is in september geopend en gisteren was 't weer raak. De mannetjes (je ziet zelden vrouwtjes met een kanon) doen 't vooral op zondag. Rond half zeven, bij het eerste licht, werd de rust rond de echtelijke sponde luidruchtig weggeknald. Poes Minou kent het ritueel en schiet de kelder in. De eerste uren zijn ’t ergst. Ze lijken te reageren op alles wat beweegt. Soms ook op elkaar. De krant meldde weer een slachtoffer. Schot in het hoofd. Wordt dus moeilijk om een beetje toonbaar boven de haard te hangen.

Jagen is populair. De landelijke koepel meldt trots dat het de tweede 'sport' is na voetbal. Chasseurs zijn machtig. Goed georganiseerd en met een geharnaste lobby in Parijs. Geen enkel kabinet heeft het ooit gewaagd de jacht aan banden te leggen.
Tegenstanders zijn er, maar versnipperd zoals veel beschermers van plant en dier. Soms vindt wel ergens een sabotage-actie plaats, maar meestal beperkt 't zich tot ludiek protest. Helpt niet. Terugschieten is een remedie. Maar daarvoor geeft de maire geen permis .

Op wilde zwijnen jagen is dus groepssport. De sangliers zijn kansloos tegen een drijfjacht door een legertje Guns of Navarone. Let goed op bordjes met Battue, paramilitair uitgedoste mannetjes en bestelautootjes in een bosrand. Daar schuilt het gevaar, blijf uit de buurt. Zien ze je niet voor wild aan, dan loop je kans door 100 kilo opgejaagd varken getorpedeerd te worden. Paddenstoelen zoeken of de zondagse wandeling maar even vergeten. Een felgekleurd petje of hesje vergroot de overlevingskans, maar is geen garantie. Maar wees gerust, 't wordt kouder en dan blijven ze achter moeders gebreide broek liggen.

Blijf je zitten met de vraag: wat is erger?
Vers geschoten fazant of kip uit legbatterij?
Patrijs uit de vigne of kalkoen van de super?
Sanglier of kistkalf?
Jagen of bio-industrie?