Hoche
Je komt de naam overal in Frankrijk tegen op straatnaamborden. Geboren in 1768 als zoon van een palfrenier bij de koninklijke stallen in Versailles wordt Lazare Hoche in 1789 beroepssoldaat als sergeant bij de Garde Nationale in Parijs. Hij rolt zonder schade door de chaos van de eerste revolutiejaren. Dan slaat het geluk toe, Frankrijk verklaart in februari 1793 de oorlog aan Engeland en de Nederlanden. Hij wordt als officier naar Duinkerken gestuurd, onderscheidt zich tijdens het Engelse beleg en krijgt als 25-jarige het uniform van brigadegeneraal aangemeten.
In oktober is hij al commandant van het Moezel-leger en twee maanden later jaagt hij met collega Pichegru (die later Nederland binnenvalt) de Oostenrijkers en Pruissen uit de Elzas. Als beloning krijgt hij het bevel over het Alpenleger, maar de jaloerse Pichegru laat hem in december op onduidelijke gronden arresteren. In het klooster Carmes in Parijs, tijdelijk onderkomen voor politieke gevangenen, ontmoet hij de eveneens opgesloten Josephine de Beauharnais en wordt haar minnaar. Wat je noemt een liberaal regime in de nor. Overplaatsing in mei naar de beruchte Parijse Congiergerie maakt helaas een einde aan het tortelen. Hoche ontsnapt aan erger als twee maanden later het schrikbewind van Robespierre letterlijk een kopje kleiner wordt gemaakt en hij in ere wordt hersteld.
Terug in uniform maakt hij furore bij het bevechten van royalistische opstandelingen in de Vendée en Bretagne en komt in populariteit op gelijke hoogte met generaal Napoleon Bonaparte. In december 1796 onderneemt hij een tocht met 45 schepen en 15.000 man naar Ierland om de Ieren aan zijn zijde te krijgen voor een landing op de Britse westkust. Een storm verijdelt dit plan en Hoche keert onverrichterzake terug. Napoleon, nu zijn meerdere, stuurt hem op de Oostenrijkers af die hij op 17 april 1797 bij Neuwied in de pan hakt en terloops nog 8000 gevangenen maakt. Zijn Corsicaanse baas voorkomt echter meer succes door snel een vrede te sluiten met de Oostenrijkers.
Lazare Hoche blijft als bezetter achter in zijn hoofdkwartier Wetzlar, waar hij op 18 september 1797 sterft. Gewoon in bed, aan een bloedspuwing, slechts 29 jaar oud. Volgens tekenaar Adolphe Thiers omringd door zijn officieren.
Napoleon is intussen getrouwd met het liefje uit de gevangenis en in 1804 wordt Josephine de Beauharnais keizerin van Frankrijk.
Het kan verkeren…
Labels: Josephine de Beauharnais, Napoleon, Robespierre
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage