11 maart 2009

Protest

Er lijkt geen dag voorbij te gaan of er wordt ergens in dit land wel gemanifesteerd, betoogd, gestaakt, een openbaar gebouw bezet of een rotonde geblokkeerd. Vrijwel altijd ver buiten bereik van de verfoeide autoriteit, de baas die je op straat wil zetten, de boze wereld die jou niet begrijpt of Sarkozy als symbool voor alles waar je altijd al tegen was.
Fransen hebben een passie voor het kuieren achter een spandoek, wanneer het tenminste in werktijd is. De optocht eindigt bij voorkeur zo rond midi voor een déjeunér met gelijkgestemden of wat later voor een vroege apéro in de namiddag.

Door de overmaat aan straatprotest is het helaas uitermate lastig om met je spandoek nog in de locale krant te geraken. Laat staan tien seconden in het regionale stukje journaal van France-3. Dat bereiken slechts de creatieven van geest.
Zoals de agrariër die een oud paard van stal haalde om in de kijker te komen. Het lukte hem een plekje te verwerven in de Libération, het journalistieke bastion van alles wat rood en links is.


Paard en boer protesteerden in Lille tegen de nieuwe politique agricole commun uit het verre Brussel. Het is niet ondenkbaar dat ze ooit ook te hoop liepen tegen de ouwe politiek. Doeken en regencapes waren ditmaal betaald door de FDSEA, zeg maar de Franse boerenbond.
Of het heeft geholpen?

Labels: , , ,

0 reacties:

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage