8 maart 2009

Natuur

Voor ongeruste volgers: het gaat goed met Dick en France. Ja, ook met ega Janny. Wel enkele weken vertoefd in de préhistorie van het digitale tijdperk. Geen internet, geen e-mail, voortdurend telefoonstoring. Wanneer wel contact mogelijk was ging dit gepaard met barbaarse geluiden. Alsof ergens op de lijn iemand de meest vreselijke kastijdingen moest doorstaan. Kortom, donkere tijden, die we hebben overleefd door het veelvuldig nuttigen van de bekende versterkingen.

France Telecom heeft er lang over gedaan om de oorzaak te achterhalen. Dat kwam doordat deze staatsgigant vooral mannetjes langs stuurt die slechts uit zijn op uren schrijven. Uitbesteed werk heet dat. Eigen baasjes, in de bekende witte camionnettes. Blijven altijd hele of halve uren, kijken moeilijk en bezigen ingewikkeld technisch frans. Vertrekken vervolgens met de mededeling dat ze niets kunnen vinden en dat zullen melden. Aan wie blijft een raadsel.

Een paar dagen later volgt een ander wit autootje met liefst twee eigen baasjes. Die blijven een vol uur (dus twee uur om bij France Telecom te declareren...) en doen een verrassende ontdekking: het probleem zit in een telefooncontact dat ze niet kunnen vinden. Volgens hun indrukwekkende meetapparatuur moet ergens in huis nog een nooit ontdekte aansluiting zijn. Daarvoor is toch een echte expert nodig, is hun ernstige conclusie.

Wanneer je maar volhoudt komt ooit die heuse monteur van France Telecom zelf (in dit geval internetdochter Orange). Monsieur Gauthier, trots in z'n Orange-outfit, dus met vast salaris. Hij begroet ons als oude vrienden. Bracht namelijk al twee keer eerder redding in barre tijden. Maar ditmaal staat ook zijn gezicht zorgelijk na hernieuwde inspectie van de binnenkomende dradenwinkel. Op zijn vele schermpjes komt slecht nieuws en hij vertrekt spoorslags het landschap in.

Een half uur later is hij terug, maar duikt terstond in het struweel bij de ingang van ons domein. Plasje doen, denken we. Doch het oponthoud duurt angstig lang en wij maken ons ongerust. Visioenen van edele delen tussen een rits doemen op. En wie gaat dan helpen? Ik of toch maar Janny? Wat heeft zo'n man het liefst in dat geval?

Die vraag blijft vooralsnog ontbeantwoord, want Monsieur Gauthier komt triomfantelijk tevoorschijn. Het probleem ten langen leste opgelost! De verbinding met onze gewaardeerde buitenwereld was al die tijd verbroken geweest door een ...... wespennest. Keurig gebouwd in een kastje waar de telefoonleiding binnenkwam. Tussen de draadjes die de signalen daardoor niet naar ons konden doorgeven.
De natuur had ons dus weer eens een loer gedraaid. Leve het leven in de campagne.

Et vive Monsieur Gauthier!

Labels: , , ,

1 reacties:

Op 9 maart 2009 om 10:41 , Blogger Anneke zei...

Dick, fijn dat je er weer bent! Het is trouwens wel een mooie gedachte dat de natuur het altijd wint van de techniek. Nou ja, zonder de heer Gauthier dan. Ik kijk uit naar je stukjes.

 

Een reactie posten

Aanmelden bij Reacties posten [Atom]

<< Homepage