Arlette

In het begin van de elfde eeuw was de Franse adel nog niet gewend een christelijk huwelijk te sluiten. Menige graaf of hertog had vaak wel een hooggeboren echtgenote, maar je voor het altaar in de echt te laten verbinden lag niet zo voor de hand. Oorzaak waren veelal de priesters zelf. Die hielden zich in die dagen nauwelijks aan het door Rome voorgeschreven celibaat en leefden lustig met concubines aan hun zijde. In zonde dus. Wel naar het voorbeeld van diezelfde adel, want in kronieken wordt het hebben van vriendinnen zelfs een recht van de kasteelheer genoemd.

Hertog Robert I van Normandië stierf jong op 2 juli 1035 , op weg naar Jeruzalem ergens in Klein-Azië. Jong betekende toen 'ongehuwd', maar Robert had wel voor een opvolger gezorgd. Dat was vaste prik voor vorsten die op kruistocht gingen, want heelhuids terugkomen was niet verzekerd. Dus had de hertog een zoon verwekt bij dochter Herleva van zijn kamerbediende aan het hof in Falaise. Volgens verschillende tijdgenoten een bloedmooie meid, die vreemd genoeg de geschiedenis in zou gaan als Arlette, de moeder van een beroemde bastaard.

Voordat Robert naar het Heilige Land vertrok (volgens kwaadsprekers om boete te doen voor het vergiftigen van zijn broer Richard) had hij zijn baronnen bijeengeroepen om de zevenjarige Guillaume door hen te laten aanstellen 'aan het hoofd van de Normandische ridderstand als vorst van de krijgsmacht'. Volgens de Geste des ducs gaven de aanvoerders feestelijk hun zegen en zwoeren het jongetje eeuwige trouw. Robert vertrok en ze zagen hem nooit meer terug.

deel van het tapijt van Bayeux (1068) met de slag van Hastings

Bastaard Guillaume deed het voorwaar niet slecht. Op 14 october 1066 maakte hij voorpaginanieuws door voet op Engelse bodem te zetten en bij Hastings het leger van de Britse vorst Harold in de pan te hakken. Daarna trok hij op naar Londen en liet zich op kerstdag in de Westminster Abbey tot koning van Engeland kronen. Als William the Conqueror bestierde hij het eiland tot zijn dood in 1087. Op dat moment was de voertaal aan het Londense hof Frans en hadden al zijn vrienden er de leuke baantjes. De nazaten van de bastaard vormden er de Normandische dynastie Plantagenet en hadden het tot 1485 in Londen voor het zeggen.

Moeder Arlette werd uiteindelijk 'doorgehuwelijkt' aan een bevriende ridder en verdween in de coulissen. Een buitenechtelijke koningin-moeder paste duidelijk niet bij het hoofse hof in Londen.