Christelijk

Ooit vierde de elite in Frankrijk het carnaval zoals we dat nu kennen van Venetië. Met grootse kostuums, volop mystiek en geheime boodschappen. Daar is weinig van over, hoewel Parijs nog zo’n exclusief feestje kent.  Maar sinds Frankrijk in de vorige eeuw werd overstroomd door nieuwkomers uit de voormalige koloniën is carnaval in veel steden weer in opmars. Multiculturele tradities van de immigranten en hun lokale vrienden spelen daarbij een belangrijke rol.

Tientallen van die steden zijn aangesloten bij een Europese federatie die elk jaar sinds 1980 een congres organiseert. In 2008 werd dat voor de eerste keer in Frankrijk gehouden, in het Bretonse Ploërmel. Daar kennen de nazaten van tovenaar Merlijn al sinds 1924 een bloeiende carnavalstraditie. Ook steden aan de Côte d’Azur storten zich dit weekend weer in al dan niet gemaskerde jolijt en bijbehorende alcoholica. Aan de andere kant van het land zou Duinkerken garant staan voor het wildste feest en een retourtje Nantes wordt eveneens aanbevolen.

In Baskenland wordt mardi gras vanouds met verve omarmd. Veel optochten en straatfeesten met als hoogtepunt op de laatste avond het verbranden van Zanpantzar, heidens symbool van de voorafgaande uitspattingen.
Op aswoensdag is het in de Pyreneeën weer christelijk.