Slagershond

Even een uitstapje naar de oosterburen, waar de oorsprong ligt van de hoofdrolspeler van vandaag. Om precies te zijn het plaatsje Rottweil in de Duitse deelstaat Württemberg. Bij vorige generaties beter bekend als Reichsstadt am Oberen Neckar. Tot aan de 19e eeuw niet veel meer dan een veemarkt.
De volksmond wil dat het oorspronkelijk de hond van de slager was, die bevruchtend rondging onder zijn soortgenoten. Die hielpen de veedrijvers om koeien en andere toekomstige worstsoorten een beetje ordelijk ter plaatse te  krijgen. Nakomelingen heten daarom Rottweiler. Waar of niet waar, Rottweil heeft er zijn bekendheid aan te danken.

De Rottweiler dus. Goedaardig, schrander, temperament, werkhond en past goed op kinderen. Althans,volgens de boeken en de echte liefhebber. Het uit de kluiten gewassen ras heeft het echter verbruid bij de Franse wetgever. Parijs heeft sinds 1999 voor de Rottweiler een importverbod, het beestje krijgt een kenteken en moet door de burgemeester worden ingeschreven. Aanlijn- en muilkorfgebod en publique inbegrepen. Heeft ie nog geluk, want de pitbull van de buren moet zelfs onvruchtbaar worden gemaakt.

Die burgemeester heeft meer pijlen op de boog en kijkt ook hoe baasje in mekaar zit. Al eens politie aan de deur gehad, verkeerd geparkeerd, geblowd of anderszins over de schreef gegaan? Voor je ’t weet zit je 9 uur op de mairie om een cursus te volgen hoe ’t allemaal moet met je viervoeter.
De enige ontsnapping: het bewijs dat je Rottweiler niet 100% is en er bijvoorbeeld ergens een roze poedel in de stamboom is geklommen.



Hoewel: statistisch bijten die doorgefokte ettertjes vaker.

Wel minder dodelijk…