Magisch

Hij werd geboren in Lauingen, een vlek in het Zuidduitse Schwaben aan de Donau. De datum is teloor gegaan, maar het moet ergens rond 1200 geweest zijn. Vader was markgraaf en stuurde Albrecht von Bollstädt voor zijn vorming naar het buitenland. Priester worden was de boodschap. In 1243 duikt hij als dominicaner monnik op aan de Parijse Sorbonne, waar hij vier jaar later vertrekt als Maître in de theologie. Tot zover niks bijzonders.

Maar Albert, zoals hij in Parijs genoemd werd, hield zich die vier jaar ook bezig met alchemie, de magische kunst der elementen. Hij gaf daarin lessen aan medestudenten, gezeten op strobalen in de openlucht op de Place Maubert, niet ver van het dominicanerklooster Saint Jacques. Een van zijn leerlingen was Thomas van Aquino, die later ook aarde, water, lucht en vuur gebruikte om de mysterieuze middeleeuwse wereld een beetje onder controle te krijgen. Net zoals Albert een poging deed om hogere machten te doorgronden in een handboek over hekserij.

Juist zijn schrijfkunst heeft hem zijn plaats in de geschiedenis gegeven, plus de bijbehorende titel Albertus Magnus, of Albert Le Grand in Frankrijk. Zijn werk beslaat ongeveer 22.000 bedrukte pagina’s en omvat zo’n beetje alle wetenschap die in zijn tijd van belang was. Natuurlijk een 41-delige theologische verhandeling, die hem in 1931 alsnog tot heilige promoveerde. Maar ook een werkje met 477 verschillende diersoorten: 113 viervoeters, 114 vliegende, 140 zwemmende en 61 kruipende. En als toegift nog 49 wormen.

Parijs is Albert niet vergeten. In de Rue de Maître Albert (5e arr) kun je nog naar het pand waar hij zijn magische kunsten oefende. Nu wordt de natuur daar gemanipuleerd in het gastronomisch restaurant Atelier Maître Albert.
Een resultaat als Velouté de cocos et foie gras poêlé maakt nieuwsgierig.