Koninklijk

Op terugreis uit NL naar de Gard ligt een stop in Bourges niet echt voor de hand. Toch is een omweg zeer de moeite waard, al was het alleen maar omdat je de hoofdstad van het departement Cher bepaald koninklijk mag noemen. Niet omdat al in 1137 Louis VII er als koning werd gekroond en Charles VII er noodgedwongen onderkomen zocht toen Engelsen zich in de 15e eeuw meester maakten van Parijs. Het is vooral de uitstraling van de stad, met een veelheid aan majestueuze gebouwen, één der mooiste kathedralen van het land (de Saint-Etienne uit 1195) en een historie van groootsheid die zichtbaar aanwezig is.

Bourges kende z'n grand siècle tussen 1360 en 1461 als standplaats van hertog Jean de Berry, een koninklijke prins uit het huis Valois.
In die tijd begon ook de roem van koopman/diplomaat Jacques Coeur (alom tegenwoordig als toeristische attractie), waarvan het vermeende geboortehuis inmiddels tot Engelse pub is verbouwd. Het staat in het middeleeuwse deel van de stad, die in het noorden grenst aan een uniek moerasgebied.

Les Marais de Bourges, sinds 2003 natuurmonument en je waant je in Giethoorn, een paar honderd meter van het levendige hart van een Franse stad. Vanouds groentetuin van de stedelingen, die er tegenwoordig een optrekje hebben voor een paar rustige uren zomeravond of een weekendje vissen.

Cultureel hoogtepunt het jaarlijke zesdaagse muziekfestival Printemps de Bourges. Ruim dertig jaar oud, mateloos populair bij elke nieuwe generatie, bezoekers uit heel Europa en een springplank voor nationale en internationale artiesten.
Van Les Frères Jacques in 1976 tot Tryo dit jaar.