Marché d'Uzès

Uzès is de oude zetel van het voormalige onafhankelijke Duché d'Uzès. De hertogen bivakkeerden er in het fraaie paleis, dat voor een deel is te bezichtigen. Vanaf de Tour heb je een prachtig uitzicht over het omringende landschap. Daar moet de locale vorst menigmaal de blik hebben geworpen op zijn uitgestrekte bezit, nu grotendeels bedekt met wijngaarden. Iets lager zie je dan het onderkomen van de bisschop. Meestal broer, neef of aangetrouwde van de hertog, zodat alles rustig binnen de familie bleef.

Wat je net niet ziet is het wellicht meest gefotografeerde marktpleintje van Frankrijk. Elke woensdag en zaterdag is het daar raak. Van heinde en nog verder komen handelaren met hun nering. De plaatselijke winkelier doet er een schepje bovenop en stalt de waar uit op stoep en terras. Daartussendoor pogen kasteleins elke vrije vierkante meter te vullen met piepkleine tafeltjes en dito stoeltjes. Net genoeg ruimte voor een petit café, een ballon met oesters, een pression.


Al heel vroeg komen de Uzétiens zelf even snel het mandje vullen met verse waar. Want zo rond een uur of tien begint de chaos. Morgen ongetwijfeld ook. Prachtig weer, de vakanties begonnen. Duizenden zoeken via schaarse parkeerplaatsen en smalle straatjes hun weg naar het pleintje. Opgehouden door muzikanten en ambulante handelaartjes bereiken ze schuifelend de eerste kramen. Op een doorsnee zomerse zaterdag kost het zeker een uur om de honderd meter markt te nemen. Dan nog is het niet gelukt om bij alle koopwaar te geraken. Om je heen vooral veel Engels, hoewel de uitbreiding van de EU naar het oosten significant waarneembaar is.

Aan de kraam kun je overigens met wat Engels wel terecht. In de winkels trouwens ook. Al een paar jaar heeft de Université Populaire een cursus Engels voor middenstanders op het programma. Dat moet wel. Want een Britse klant die een baguette of camembert probeert te scoren leidt al snel tot Angelsaksische frustratie en Frans onbegrip.

Je moet het een keer zien, al is 't maar met dit klikje.