Identité française

Teveel marketing, door kritische journalisten tegen het licht gehouden, en de publieke opinie ging zich tegen de Pot verzetten. In Parijs is het nu bon-ton om de unieke cépage (Beaujolais is van de zelden elders gebruikte gamaydruif) te verguizen: le beaujolais ne vaut rien.
Misschien niet toevallig dat twee journalisten daarom vandaag in het dorpje Fleurie het Comité de défense du beaujolais hebben opgericht. In de prestigieuze sterrentent Auberge du Cep, waar de wijn doorgaans door de sommelier met witte handschoenen wordt uitgeserveerd. Vooral voor vliegtuigen vol Amerikanen, die komen controleren of hun eigen namaak uit Napa Valley (tot woede van de boeren rondom al jaren op de markt als Gamay du Beaujolais) echt zoveel slechter is.

Na het proeven van twintig wijnen werd het jaar 2009 tot exceptioneel uitgeroepen en wijnboer Pierre David met zijn Château d’Emeringes op het schild gehesen. Net zoals dat 2000 jaar geleden in dezelfde streek de gewoonte was bij de Germaanse stam der Bituriges om hun helden te eren. Vandaar het Franse woord voor dronkenschap, biture, wisten Pivot en Légasse na het laatste glas nog te melden.
Labels: Auberge du Cep, Beaujolais, Fleurie, gamay, Pot Beaujolais
1 reacties:
Weer een leuk verhaal Dick. Ja die Beaujolais hebben we al 15 jaar geleden afgeschreven, in Nederland dronken we nog wel de crus uit die streek zoals Fleurie, Morgon en Brouilly.
Maar sinds we de volle wijnen hier uit de Hérault hebben leren waarderen komen ook die niet meer op onze tafel.
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage