Piscine

Bij de Romeinen, die in deze contreien bij hun villa ook vaak een badje lieten metselen, ging het vooral om een beetje poedelen. Wanneer je echt kon zwemmen had je aanzien, want dat leerde je alleen voor militaire doeleinden. Wie in het legioen zat moest met bepakking kunnen zwemmen. Thuis ging het vooral om de badcultuur. En uiteraard weerspiegelden de fraaiste baden de rijkdom van keizer, consul en andere hoge types. Overal in het Rijk kwam je luxe badtempels tegen, voorzien van een uitgekiend hete luchtsysteem in wanden en vloeren om het allemaal aangenaam te houden.
Het volk moest het natuurlijk doen met minder luxe. Maar ook daar duurde een bezoek aan zo’n bad uren, hoewel men doorgaans maar heel even te water ging. Belangrijker was de 'sociale ontmoeting, de maatschappelijke en politieke transactie' zoals historici dat noemen. Beetje ouwehoeren met de voeten in het water, uitwisselen van nieuws en roddels of gewoon de laatste grap over de keizer. Het bad als middelpunt van spiritualiteit en cultuur.

In een badtempel kon je je dompelen in nattigheid van koud tot gloeiend. Voor zieken, open wonden of erger had je dan nog het Laconium (droge hete ruimte) als training voor de onafwendbare crematie...
De badcultuur verspreidde zich in het kielzog van de legioenen over grote delen van Europa, Klein-Azië en Noord-Afrika.

Vandaag de dag heb je op eBay al een opblaas Frigidarium voor pakweg 250 euri, pas één keer in gezwommen...
Labels: Arles, local technique, Romeinen, zwembad
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage