Route

Niet altijd makkelijk om de juiste weg te vinden. Zeker niet wanneer een wegbeheerder je op deze manier in totale ontreddering brengt.

Ook in 16e eeuw was in Frankrijk kennelijk behoefte aan duidelijkheid voor het toenemend verkeer op de schaarse wegen. Zo erg dat de toenmalige koning François I in 1539 de alleereerste verkeersregels afkondigde. Het inhalen van voertuigen werd verboden en ook het omkeren (demi-tour) werd aan banden gelegd. De eerste politieagenten moesten daar op toezien. Uiteraard werden de regels vooral toegepast in en om Parijs, want verderop was de invloed van de koning op het verkeersgedrag betrekkelijk gering.

Het duurde tot 1835 voordat de overheid de eerste verkeersborden vaststelde, vooral voor de grote verkeersaders. Op 21 juni 1853 gevolgd door het aanwijzen van de eerste Routes Nationales. De komst van de automobiel bracht een vrijwel jaarlijkse stroom aan regels en evenzoveel wijzigingen op gang. In 1905 allemaal vastgelegd in de Code de la Route, het enige echte verkeersreglement.

Maar het was de bekende bandenfabrikant Michelin die in 1912 de Franse wegen nummerde en de weg ging wijzen. Die oude betonnen palen met emaille borden zijn nu vrijwel uit het straatbeeld verdwenen, maar hier en daar zie je het Frankrijk van toen nog even terug.

Zoals ook in Calvisson, in de buurt van Nîmes, waar de goede oude tijd een nostalgisch spoor aan de gevels heeft achtergelaten.