Noël 2

Niet alle ganzen- en eendenlevers die straks via de speciale aanbieding de supermarkt verlaten, komen van Franse boeren. Een boel blikken met foie gras (letterlijk vette lever) worden in Oosteuropese landen gevuld en melden dus trots op het etiket dat ze in de Europese Unie geproduceerd zijn. Ingebouwd is in ieder geval 100% zekerheid dat het vetmesten volgens de omstreden Franse traditie is gebeurd.

De dieren worden een paar keer per dag met een trechter mechanisch of pneumatisch volgestopt met zeer voedzaam voer. Vanouds is dat hier maïspap of maïsdeeg gedrenkt in melk of olijfolie. Gewoon graan met vet kan ook. Soms wordt het drinkwater gezouten om dorst op te wekken. Dieronvriendelijk resultaat: de lever zwelt enorm op, zes of meer keer het normale gewicht van 100 gram (gans). Kassa voor boer en iedereen die er aan meeverdient, want de prijs in de super ligt nu ergens rond de veertig euro per kilo voor eend. De koers van ganzenlever ligt vet hoger.

Kan het anders? Jazeker, want lever van gans of eend die niet gemest wordt smaakt uitstekend. Het is dus alleen een economisch verhaal. Het gaat om volume en de rest is marketing. In Frankrijk hebben we het over 37 miljoen eenden en 700.00 ganzen.

Is het lekker? Jazeker, en dat is de tweede reden om het systeem overeind te houden. Fois gras gaat ondanks de prijs met bakken tegelijk langs de cassière.

In Spanje probeert men ganzen langs natuurlijke weg een grote lever te bezorgen. Ze lopen buiten in voedselrijke omgeving, eten lupinezaad, eikels en vijgen, maar worden bijgevoerd met olijven en graan. Volgens gastronomen een lever van ongeëvenaarde kwaliteit, die echter wel 450 gram weegt. Loopt ook niet echt lekker.

Overigens mag het allemaal van Europa en is de Franse leverlobby sterk genoeg om het nog jaren vol te houden. Frankrijk (75%), Hongarije (11%), Bulgarije (7%) en Spanje (2%) zijn verantwoordelijk voor 96% van de wereldproductie.
Volgens de laatste peiling is 44% van de Fransen voor een verbod van de gavage, zoals het volstoppen heet.