Willy Ronis

Hij was minder beroemd dan zijn tijdgenoten Doisneau en Cartier-Bresson. Toch wordt Willy Ronis, afgelopen zaterdag 99 jaar oud overleden, door Frankrijk herdacht als één der grootste fotografen van de laatste decennia. In Parijs geboren als zoon van een joodse vluchteling uit Oekraine, ook fotograaf, neemt hij in 1935 de winkel van zijn vader over.
Na een bekroonde reportage van stakingen bij Citroën in 1938 stokt zijn productie in de oorlogsjaren. Maar in 1946 wordt hij de eerste Fransman die voor het beroemde Amerikaanse magazine Life gaat werken.


Als geen ander weet hij in die roerige jaren het dagelijks leven in zijn geboortestad in zwart-wit te bevriezen. Maar het zijn opnamen van zijn vrouw, de schilderes Marie-Anne Lansiaux in hun huis in Gordes in de Provence, die hem wereldfaam bezorgen. Zijn Nu Provencal is wellicht het meest aansprekende voorbeeld van zijn verstilde stijl.

In 1983 liet hij zijn gehele oeuvre na aan de de Franse staat. De Franse minister van cultuur Frédéric Mitterand herdacht deze genereuze geste zaterdag: "Il a fixé, pour chacun d'entre nous, la poésie de notre quotidien et l'a sauvée du temps perdu".