L'heure d'été

Het was een Amerikaan die indirect Frankrijk aan de zomertijd hielp. Benjamin Franklin, diplomaat en wetenschapper, wipte in 1784 even aan in Parijs om koning Louis XVI over te halen de gloednieuwe Verenigde Staten te erkennen. Tijdens zijn verblijf schreef hij een ingezonden brief aan Le Journal de Paris over besparing op verlichting door de traditionele kaars en de net uitgevonden olielamp. Hij rekende voor dat alleen al in de stad Parijs per jaar 96 miljoen livres tournois bespaard kon worden door de klokken van april tot september een uur vooruit te zetten. Lastig om te rekenen in euro's, maar 't klinkt als een boel geld.

Zijn idee verdween met de oude kranten in vergetelheid, maar werd ruim een eeuw later in Engeland afgestoft door ondernemer William Willett. Hij rekende het sommetje van Franklin nog eens door en kwam op een besparing van ruim 2,5 miljoen Britse ponden. Toch duurde het tot 1916 voordat zowel in Engeland als Frankrijk Daylight Saving Time en L'heure d'été werden ingevoerd.

In 1946 werd de Franse zomertijd weer afgeschaft, maar president Valéry Giscard d'Estaing liet zijn landgenoten in 1976 de klok eind maart weer een uur verzetten. Sinds 1996 geldt de afspraak in de Europese Unie de zomertijd te laten lopen van de laatste zondag in maart tot de laatste zondag in oktober.
En dus werd in Parijs direct een Association Contre l'Heure d'Eté opgericht...