Sauve
Er zijn vele redenen voor een bezoek aan het middeleeuwse stadje Sauve aan de D999 . Als een fort ligt de oude bebouwing boven de schilderachtige Vidourle. Vanaf het schaduwrijke terras van restaurant Micocoulier op de Place Docteur Jean Astruc één van de mooiste uitzichten van de Gard. Een déjeuner hier is genieten van de regionale keuken in een buitengewoon ontspannen ambiance. Micocoulier is ook de naam van houten hooivorken die hier van de gelijknamige boom worden gemaakt. Takken die vroeg in hun bestaan in de vorm van een vork zijn gebogen, zodat een natuurlijk product uit één stuk ontstaat
Na de aardse genietingen een wandeling door het authentieke stratenplan. Nauwelijks aangeraakt door commercie of toerisme. Door de hoogteverschillen na elke bocht weer verrassende uitzichten. Op bijna het hoogste punt loop je tegen de muur van het klooster Couvent des Capucins. 100 meter verder en je bent in de Mer des Rochers, een woest rotsachtig gebied met smalle paden. In vroeger tijden zocht de bevolking daar bij gevaar een goed heenkomen. Sauve was een steunpunt in de oorlog tussen de Franse koning en de protestantse Camisards. Beneden in het stadje ontdek je Les casernes, waar de koninklijke dragonders hun bastillon hadden en nu de kindertjes worden onderwezen. In die periode was Sauve belangrijker dan Nîmes.
Een bekende historische Sauvain was Henri Théodore Sivel, pionier van de heteluchtballon. In 1875 maakte deze durfal met twee andere stoere mannen een vlucht met de in Sauve ontworpen en genaaide ballon Zénith. Ze kwamen tot 8600 meter hoogte. Helaas ontdekten ze iets te laat dat daar nauwelijks zuurstof was. Sivel en één van zijn makkers overleefden de tocht niet.
Andere inwoners van naam waren de medicus Jean Astruc, die iets deed met geslachtsziekten en daarvoor zijn eigen plein kreeg, en de schrijver van fabels Jean-Pierre de Florian. Die werd veel later pas bekend door het beroemde chanson Plaisir d'Amour, in 1990 nog goed voor een film. Ook vandaag woont er nog een beroemdheid, de Amerikaanse underground striptekenaar Robert Crumb.
Zullen we afspreken dit prachtige stadje voor ons zelf te houden nu het nog redelijk ongerept is?
Labels: Jean Astruc, micocoulier, Robert Crumb, Vidourle
0 reacties:
Een reactie posten
Aanmelden bij Reacties posten [Atom]
<< Homepage