Lola Montez

In 1818 geboren als Elizabeth Rosanna Gilbert. Vader Schotse officier, moeder Ierse. Pa moest met helm en pukkel naar India, het gezin trok mee. Tot pa de eeuwigheid betrad en ma, inmiddels voorzien van ander bedgerief, Elisabeth terugstuurde voor een keurige opleiding. 16 jaar oud trouwde ze in het geheim een jonge officier en hop, weer naar India. Een paar jaar later vinden we haar, gescheiden en vol stoute plannen, plots in Spanje als danseres Maria Dolores Porris y Montez. Met een Spaans paspoort nog wel. Toen dit vals bleek, vluchtte ze naar Londen en had al snel veel succes als Lola Montez.

Het werd de start van een tocht langs vele steden en nog meer al dan niet betalende minnaars. Vol met door de tabloids van die dagen breed uitgemeten schandalen, opwindende intriges en zelfs politieke onrust. Ook Frankrijk (1844) liet ze meegenieten. Ze deelde het bed met illustere tijdgenoten als Frans Liszt en Alexandre Dumas (vader, al wil het verhaal dat ook Alexandre junior wel eens aanschoof), en verkeerde met Chopin, George Sand, Victor Hugo en Balzac. Kortom, een courtisane met wereldfaam, begeerd om haar sterk erotiserende dansstijl. Madonna zou er jaloers op zijn.

Het Franse avontuur eindigde met een opzienbarend proces nadat een minnaar in een duel gedood was. In Rusland had ze nog iets met tsar Nicolaj Pavlovitsj en diens gouverneur in Polen, maar haar finest hour kwam in München. Daar strikte zij de knotsgekke 60-jarige koning Ludwig I van Beieren. Die gaf zijn muze een eigen paleis inclusief een riante toelage van 20.000 florijnen. Elke avond bezocht hij haar tot een uur of 10, waarna zij welwillend de resterende Beierse adel van haar vele kwaliteiten liet genieten. Zelf was ze intussen door Ludwig opgewaardeerd tot Gräfin von Landsfeld en begon zich te bemoeien met de staatszaken van haar Liebhaber. Dus wederom een hele toestand. Het volk werd roerig, de regering trad af en uiteindelijk moest haar koning in 1848 het veld ruimen. Lola vluchtte per koets naar Oostenrijk.

Het spoor voerde uiteindelijk via Australië, waar zij hordes goudzoekers het hoofd op hol bracht en terloops een kritische krantenbaas met de zweep te lijf ging, naar Amerika. Ver na haar dood in 1861 in New York leverde haar tumultueuze leven nog inspiratie voor boeken, operettes en musicals, een opera en verschillende films.

Was Lola Montez een bad girl , zoals de Britse Victoriaanse pers haar afschilderde? Of toch de femme libre van de lovende Franse journalisten?