Lege tent

In 2008 hebben 2000 patrons van Franse cafés, bars en brasseries hun voordeur voorgoed op slot gedraaid. Dat ondanks een omzetstijging in de totale eet- en drinksector van bijna 1%. Niet door royalere klanten, maar via een prijsstijging van 3,3%. Het is dus misère, van de kiosk met sandwich en blikje coca tot de gastronomische sterrentent. De hardste klappen vallen in de traditionele bistrots en kleine onafhankelijke restaurants, waar de klanten een deur verder gaan en bij de fastfood ketens kennelijk de kwaliteit op de koop toe nemen.

Er werd per persoon ook minder besteed in 2008, een teruggang van ruim 2,5% en slechts 15% van de klanten kreeg een addition van meer dan € 15. Kommer en kwel ook dit jaar, voorspelt Bernard Boutboul, baas van onderzoeksbureau Gira Conseil. Hij schuift de zwarte piet vooral naar de toch al getroffen cafés, bars en brasseries. Foute strategie, is het harde oordeel. De patrons hebben verzuimd mee te schuiven met het bestedingspatroon en zien omzet verdwijnen naar wat hier heet la petite restauration du midi, de betaalbare middaghap in sandwicherie, restauration rapide en eethoeken in en rond de grote supermarkten.

De enige hoop voor de restaurateur is de verlaging per 1 juli van de TVA (BTW) van 19,6 naar 5,5%. Net op tijd voordat de vakantiegolf over La Douce rolt en wellicht toch een sprankje hoop op betere cijfers.
Zo lijkt het tenminste, want opmerkelijk veel eettenten hebben aangekondigd het voordeel niet in de prijzen te verwerken, maar de salarissen van het personeel op te hogen.
Niet geluisterd naar Boutboul…?