Dat is de diagnose van het Franse journaille na de ongesteldheid van hun president.
Sarkozy is gisteren 'flauw gevallen' tijdens zijn dagelijkse rondje. In het park van
Versailles, vlakbij zijn zwaar bewaakte residentie La
Lanterne. Hij is niet buiten bewustzijn geweest, stelde zijn woordvoerder het volk gerust. Een nachtje in een militair hospitaal en alles was weer
OK. Met
Carla nu twee nachten op een geheime plek (als dat maar goed
gaat...) en woensdag weer aan 't werk.
Sarkozy riep tijdens zijn verkiezingscampagne dat de gezondheid van de president transparant moet zijn. Toch werd in oktober 2007 het weghalen van een abces in zijn keel pas een paar maanden later bekend, notabene in een boek over
l'ex première dame Cecilia. Gisteren was geheimhouden wat lastiger. Er waren getuigen in het park en een
helicopter voerde de jogger opzichtig naar betere oorden. Overigens pas na een uur.
Dat president
Georges Pompidou in april 1974 overleed aan een zeldzame vorm van beenmergkanker, werd pas acht jaar later onthuld door zijn weduwe. Opvolgers
Valéry Giscard d'Estaing (1974) en
François Mitterrand (1981) beloofden dat na hun verkiezing alles helder zou zijn. Van die goede voornemens kwam niets terecht. De eerste heeft nooit iets gemeld over puistjes of ander ongemak. Over
Mitterand gingen al direct geruchten dat hij iets onder de leden had, maar zijn prostaatkanker haalde de krant pas
nà de operatie in 1992. Negen dagen na zijn dood in 1996 onthulde lijfarts
Claude Gubler dat
Mitterand inderdaad al in de herfst van 1981 problemen had met de
plasser.
Dus beloofde ook
Jacques Chirac in 1995 (62 jaar oud) dat iedereen zou horen hoe 't met zijn gestel stond. Er kwam echter na zijn verkiezing nooit meer bericht. Vragen werden afgedaan
'au nom du principe du respect de la vie privée'. Geruchten over verregaande doofheid werden in 2003 ontkend.
Ook generaal De
Gaulle hield zijn medisch dossier achter slot en grendel, al kon hij het snijden van zijn prostaat in 1964 niet geheim houden. Zijn verblijf in het
Parijse ziekenhuis
Cochin werd zelfs wereldnieuws. Hij weigerde voor de duur van de narcose de macht over te dragen aan de premier of de
senaatvoorzitter. De generaal, altijd al voorstander van een monarchie, benoemde zoon admiraal
Philippe de
Gaulle tot kroonprins en gaf hem het koffertje met de sleutels van Frankrijk.
Labels: Charles de Gaulle, prostaat, Sarkozy, Versailles